Aaa, nú skil ég.

Ég horfði á Matthildi með Flóka í gærkvöldi og það rann upp fyrir mér hvers vegna mig hefur dreymt að minnsta kosti tvisvar að kennari (alltaf kona), sem mér líkar afskaplega vel við, ættleiði mig. Ég varð fyrir djúpstæðum áhrifum af bæði bókinni og myndinni í æsku.